Bikepackers

Na lang wikken en wegen hebben we besloten om toch maar niet naar Ushuaïa te gaan. De uiteindelijke kostprijs, het weer en de tijd die we zouden verliezen leken ons toch wat overdreven.
Zeker aangezien de enige reden om naar Ushuaïa te gaan was om van het zuidelijkste stadje ter wereld te vertrekken. Voor de rest zie je hier vooral schapen en pampas. Een uitzicht dat we ongetwijfeld nog dikwijls gaan tegenkomen.

We besloten dan maar om ineens richting Puerto Natales te vertrekken en een ommetje te maken via een Pinguïnkolonie. De wind viel mee en we fietsten ongeveer 60 km tot op 10km van de kolonie. Daar werden we echter tegengehouden omdat het reservaat ‘s avonds sloot. Het was plots verboden om daar te kamperen en ook de weg die we moesten nemen om verder te rijden richting PN, bleek gesloten. Een serieuze domper op de feestvreugde uiteraard, maar gelukkig werden we opgevangen door een vriendelijke Estancia-eigenaar die ons onderdak aanbood in zijn huis. Het werd een gezellige avond met een lekkere maaltijd en een leuk matchke ping pong.
Kelly kreeg het wel een beetje benauwd, doordat ze teveel TV kijkt en dacht dat ze zou vermoord worden voor haar ingewanden. Het kon gebeuren…

De volgende dag reden we door richting de pinguïns. De wind blies nu iets harder, 7 Beaufort (volgens het weerbericht), en het duurde dan ook enkele uren voor we de 16km tot aan de kolonie hadden afgelegd. De controlepost die ons gisteren tegenhield, liet ons nu gratis passeren uit respect voor onze moed. De uitgestippelde weg bleek  echter nog steeds gesloten.
De Pinguïns waren wel eens leuk om te zien, maar nog niet heel talrijk aanwezig.
Dan maar terug richting de grote baan (40km terug). Omdat dezelfde weg terugfietsen niet aan ons besteed is, reden we mee met enkele Chilenen die een dag vrij hadden omwille van de hevige storm. 150km/u op een zandweg met onze fietsen in de koffer.

Aangekomen op de grote weg (ruta 9) gingen we terug fietsen. Door het platte landschap had de wind hier echter nog meer vrij spel en haalden we een gemiddelde snelheid van nog geen 5km/u. Kelly waaide zelfs enkele keren bijna in de beek en onze knieën begonnen snel pijn te doen.
Ook al deed de schoonheid van de plaatselijke vogels (oa. roze flamingo’s in de sneeuw en onze eerste condors) de pijn een beetje verzachten, de sneeuw-, hagel-, regenbuien en de wind zorgden ervoor dat de lol van het fietsen er snel af was. We waren dan ook heel blij dat we, met de lichte hulp van de vriendelijke camionchauffeur Eduardo, ‘s avonds in Puerto Natales aankwamen.
Een warme douche en een zacht bed doen wonderen en morgen rijden we, met nieuwe moed, verder richting Torres Del Paine. De wind is trouwens wat gaan liggen, er wordt nog maar 6 Beaufort verwacht…

Foto’s vinden jullie in de fotogalerij!

Vandaag is onze laatste dag in Buenos Aires!

Het weer viel hier jammer genoeg wat tegen zodat we niet zo veel van de stad hebben kunnen zien. We moesten voornamelijk gaan schuilen voor de regen. Dit maakt wel dat we al goed hebben kunnen proeven van de vino tinto’s en de cerveza’s, wat natuurlijk ook weer meegenomen is 🙂

Buenos Aires was een leuke stad maar heeft ons hart toch niet echt veroverd. Het kan natuurlijk aan het weer gelegen hebben en aan het feit dat we hierdoor zo weinig hebben kunnen zien. Nu hebben we voornamelijk het gevoel dat het een heel grote stad is met heel veel drukte en veel verkeer. Als de zon wat meer had geschenen zouden we misschien meer groene plekjes ontdekt hebben waardoor dit beeld misschien wel aangepast zou worden.

Gisteren hebben we nog afgesproken met Tom, een Belg die hier in Buenos Aires woont en die bijna heel Zuid-Amerika heeft doorgereisd. Hij kon ons héél veel nuttige tips geven. Tom geeft hier ook een boekje uit voor Belgen in Zuid-Amerika: Lambik.
Hij gaat binnenkort ook vertrekken op een reis naar het zuiden van Argentinië, dus wie weet komen we elkaar nog wel eens tegen!

Vanavond vertrekken we met de bus naar Ushuaia! We hebben besloten om toch maar de bus te nemen gezien dit toch heel wat euro’s uitspaart. En gezien mijn recente ervaringen met het vliegtuig vind ik een lange busreis eigenlijk helemaal niet zo erg 🙂

We rijden eerst tot aan Rio Gallegos en moeten daar overstappen op de bus naar Ushuaia. De totale rit duurt 35 uur, dus het zal even windstil zijn op de blog de komende twee dagen. 🙂

We kijken er erg naar uit om te vertekken want dan begint ons fietsavontuur pas echt goed!! Nu was alles nog makkelijk en hadden we gewoon het gevoel op een korte vakantie te zijn. Maar vanaf volgende week zullen we geconfronteerd worden met de realiteit van het trappen en zullen we pas echt beginnen beseffen waaraan we begonnen zijn!

Ciao!!

Hola a todo!!!!

Vandaag zijn we aangekomen in Buenos Aires en kan ons grote avontuur beginnen!!

We vertrokken zaterdag 8/10/11 om kwart na zes in Zaventem en maakten een tussenstop in Rome. Vandaar ging het verder naar Buenos Aires.

Het afscheid van onze familie en vrienden in Zaventem viel ons echt zwaar en pas op het allerlaatste moment beseften we wat er echt ging gebeuren. De nodige traantjes zijn dan ook gevloeid… Allé bij mij toch, Joris had het innerlijk ook heeeeel moeilijk maar liet dit als stoere vent natuurlijk niet blijken. 🙂

De vlucht was mijn inziens enorm turbulent… we waggelden bij tijden echt heen en weer en moesten op een bepaald moment ook een storm passeren. Nu ik geef toe dat ik op dat vlak maar een watje ben en dat ik toch wel een beetje lijdt aan panische vliegangst… Toen Joris zei dat het allemaal toch niet zo erg was en droog vroeg of het goed was dat hij verder mocht slapen, lachtte ik dan ook maar groen. 🙂

We hadden gehoopt in Buenos Aires aan te komen in de blakende zon maar dat viel een beetje tegen. Ons vliegtuig landde in een dichte mist waardoor we zelfs niet konden zien waar we juist waren.

Op de luchthaven was het dan ook nog eens een heel gedoe om onze fietsdozen mee te krijgen in een taxi maar na een poosje van onderhandelen is het dan toch gelukt. We kregen een privébus aangeboden die ons voor een aantal pesos naar onze bestemming bracht 🙂

Momenteel logeren we bij Tim in Buenos Aires. Het is hier tot nu supertof en in de loop van de namiddag kwam de zon er ook volledig door. Ze hebben hier een geweldig tof terras dus het was vanmiddag echt al genieten! De zon schijnt hier volgens ons wel harder dan in ons belgenlandje want na een half uurtje hadden we echt al een kleurtje en had ik precies al de eerste tekenen van een opkomende zonneallergie… Gelukkig gingen die lelijke rode vlekjes snel weg en zie ik er terug picobello uit. Ahum… Alleszins, smeren is hier precies dus echt wel de boodschap!!

Ik ben deze namiddag wel in mijn bedje gekropen omdat ik na de slapeloze vlucht gewoon in slaap viel op mijn stoel! Nu is het hier kwart voor twaalf en ben ik natuurlijk klaarwakker… 🙂  Joris ligt hier intussen naast mij vredig te slapen…

Morgen gaan we de stad verkennen en zullen we hopelijk al een aantal mooie foto’s te kunnen nemen.

De foto’s van ons afscheidsfeestje vinden jullie in de fotogalerij!

Meer nieuws volgt later!!!!

Hasta luego!!